Adenomioza, to choroba, którą do niedawna medycyna uważała za odmianę endometriozy. Najnowsze podejście traktuje jednak adenomiozę jako odrębną jednostkę chorobową, która jest pochodną endometriozy.
W adenomiozie, podobnie jak w endometriozie, mamy do czynienia z tworzeniem się błony śluzowej macicy (endometrium) w różnych narządach ciała, która przybiera postać narośli, guzków i torbieli. Różnica pomiędzy endometriozą a adenomiozą polega na lokalizacji ognisk endometrium. W adenomiozie bowiem narośle, guzki i torbiele występują głęboko w błonie mięśniowej, jeśli zaś zmiany pojawiają się poza nią, mamy do czynienia z endometriozą.
Adenomioza najczęściej diagnozowana jest u kobiet znajdujących się pomiędzy 40. a 50. rokiem życia, które rodziły na środkowym, lub późnym etapie okresu reprodukcji. Przyczyny wstępowania adenomiozy nie są do końca poznane. Istnieje kilka teorii wyjaśniających patogenezę adenomiozy. Upatrują one przyczyn choroby w urazach mechanicznych spowodowanych porodem bądź zabiegami ginekologicznymi na macicy, w procesach zapalnych, czynnikach hormonalnych oraz osłabieniu układu immunologicznego.
Rodzaje adenomiozy
- adenomioza macicy (trzonu macicy, cieśni macicy, szyjki macicy);
- adenomioza jajowodów;
- adenomioza pochwy (sklepienia pochwy, ściany pochwy);
- adenomioza przymacicznego układu łącznotkankowo-mięśniowego;
- adenomioza poza narządami płciowymi;
- adenomioza pęcherza moczowego;
- adenomioza moczowodów;
- adenomioza jelita cienkiego;
- adenomioza jelita grubego.
Objawy adenomiozy
- wydłużone i bardziej obfite miesiączki;
- krwawienia pomiędzy cyklami;
- silne bóle w trakcie miesiączki, lub tuż przed nią;
- ból w trakcie stosunków seksualnych;
- powiększenie macicy;
- problemy z zajściem w ciążę.
Diagnostyka adenomiozy
Diagnozowanie adenomiozy odbywa się za pomocą badania ginekologicznego, USG przezpochwowego, rezonansu magnetycznego, badania histopatologicznego, badania antygenu CA 125.
Leczenie adenomiozy zależy od nasilenia choroby, rozległości zmian oraz od tego, czy kobieta planuje zajście w ciążę. Lekarz może zastosować terapię farmakologiczną, opartą na hormonach, podobnych jak w przypadku leczenia endometriozy. W niektórych przypadkach konieczne jest chirurgiczne usunięcie zmian chorobowych. W sytuacji, gdy kobieta nie planuje ciąży, możliwy jest także zabieg usunięcia macicy.
