Grzybica pochwy

Grzybica sromu i pochwy, inaczej kandydoza pochwy (łac. vulvovaginitis candidamycetica) jest jednym z bardziej nieprzyjemnych i najczęściej występujących dolegliwości jakie mogą dotknąć kobietę. Oznacza zapalenie dróg rodnych i dotyka około 75 proc. kobiet. Choroba jest trudna do leczenia, a dodatkowo ma tendencję do nawrotów, dlatego też dobrze jest wiedzieć jakie są jej objawy i kiedy zgłosić się do lekarza.

Drożdżyca pochwy i sromu stanowi 40 proc. wszystkich występujących schorzeń związanych ze sferą intymną. Zmiany chorobowe występują przeważnie na sromie, przedsionku, błonie śluzowej pochwy i na szyjce macicy. Najczęściej wywołują ją grzyby drożdżaki z gatunku Candida albicans, dlatego też często z tego powodu określa się ją jako zapalenie drożdżakowe pochwy.

Zapalenie pochwy może być wywołane przez grzyby lub bakterie. Grzyby, które wywołują zakażenie są cały czas obecne w organizmie, na przykład w jelicie czy w pochwie. Po przerwaniu bariery obronnej (odpowiednia mikroflora bakteryjna pochwy) wywołują infekcję.

O stan zdrowia pochwy dbają bakterie, które się w niej znajdują – najważniejszą rolę odgrywają tu pałeczki kwasu mlekowego. Na ich odpowiedni poziom oraz na prawidłowy rozwój mikroflory ma wpływ wiele różnych czynników, np.poziom stężenia hormonów, przeważnie estrogenów, odpowiednio kwaśne PH pochwy, odpowiednia temperatura, wiek kobiety, rodzaj stosowanej antykoncepcji, aktywność seksualna, przyjmowane leki, itp.

Jednym z czynników, który znacznie podwyższa ryzyko wystąpienia drożdżycy jest niewłaściwa higiena (np. używanie wspólnych ręczników), jak również nadmierna higiena. W dużym stopniu na zakażenie narażone są kobiety w ciąży, głównie z powodu zaburzonej gospodarki hormonalnej, osoby chore na cukrzycę oraz osoby osłabione (stany pochorobowe, przemęczenia, stres).

Grzybicę pochwy rozpoznaje się najczęściej na podstawie objawów. Jednak w większości, bo aż w 70 proc. przypadków lekarze mylą ją z bakteryjnym zapaleniem pochwy i infekcją przenoszoną drogą płciową. Jeżeli choroba zostanie nieprawidłowo rozpoznana to wtedy leczenie nie przyniesie spodziewanego efektu.

Kto może zachorować?

Obraz kliniczny pacjenta lub pacjentki, która cierpi z powodu grzybicy pachwin jest bardzo typowy. Najczęściej jest to otyła kobieta, która dodatkowo cierpi na cukrzycę oraz jest w trakcie sterydoterapii z powodu innego schorzenia układowego. Wszystkie te cechy mają swoje odzwierciedlenie w czynnikach predysponujących do wystąpienia zakażenia.

Menopauza

Zmiany hormonalne u kobiet, które przechodzą okres przekwitania predysponują do rozwoju zakażeń grzybiczych i bakteryjnych. Dzieje się tak ze względu na swoistą rewolucję w organizmie, jaka ma miejsce przy okazji menopauzy. Kwestie hormonalne decydują zatem o predyspozycjach do zachorowania na infekcje grzybicze.

Otyłość

Kolejną cechą, która sprzyja infekcjom grzybiczym pachwin u pacjentów jest otyłość. Z racji powiększenia rozmiarów ciała, jego naturalne zagięcia i zagłębienia bardzo często są zawilgocone ze względu na stały proces pocenia się, a przez to jest też bardzo ciężko utrzymać je w czystości i odpowiednio je pielęgnować.

Cukrzyca

Stan hiperglikemii jest bardzo korzystnym warunkiem do rozwoju grzybów chorobotwórczych w organizmie człowieka i na jego powierzchni. Grzyby, podobnie jak inne pasożyty, znacznie lepiej wzrastają w otoczeniu, w którym mają dużo substancji energetycznych (w tym przypadku jest to cukier). Źle kontrolowana cukrzyca jest zatem okolicznością, która sprzyja rozwojowi chorobotwórczych patogenów wywołujących zakażenia.

Leczenie immunosupresyjne

Sterydoterapia predysponuje do występowania zakażeń grzybiczych z dwóch głównych powodów. Pierwszą z okoliczności sprzyjających jest upośledzenie odporności. Sterydy jako leki przeciwzapalne hamują aktywność mechanizmów immunologicznych, przez co patogeny mają szansę do bardziej dynamicznego rozwoju. Druga okoliczność to fakt, iż leki sterydowe stanowią doskonałą pożywkę dla grzybów chorobotwórczych, których wzrost jest stymulowany przez owe leki.

Objawy grzybicy pochwy

Zaniepokoił Cię świąd oraz pieczenie i podrażnienie okolicy pochwy oraz sromu? Najprawdopodobniej masz grzybicę pochwy. Konieczna jest wizyta u lekarza i rozpoczęcie leczenia.

Świąd i pieczenie sromu

Objawy te mogą świadczyć o zakażeniu grzybami. Jeśli do tego dojdą gęste upławy, o białawym zabarwieniu i konsystencji serka, które delikatnie pachną pleśnią, może to oznaczać tylko jedno – kandydozę pochwy. Opisane wyżej objawy mogą nasilać się po współżyciu, a także podczas oddawania moczu. Dodatkowo występuje obrzęk i zaczerwienienie sromu. Czasami dochodzą do tego pęknięcia skóry w okolicy sromu, odbytu i krocza.

Początki zakażenia

Na początku choroby objawy nie są tak bardzo nasilone. Zwykle występują pojedynczo, dlatego też często nie są kojarzone z zakażeniem i nie są leczone. Powoduje to, że choroba może przejść w stan przewlekły. Często kobieta dowiaduje się, że cierpi na grzybicę pochwy dopiero podczas wizyty u lekarza.

Inne objawy

Grzybica pochwy jest przewlekłą chorobą, która lubi powracać. Czasami występujące objawy bardziej przypominają te, które towarzyszą schorzeniom związanym z układem moczowym. Są to:

• ból i pieczenie podczas oddawania moczu;
• częste oddawanie moczu;
• uczucie takie samo jakie towarzyszy przy nieopróżnionym do końca pęcherzu moczowym.

Do tego dochodzą objawy ze strony dróg rodnych, jak:

• upławy;
• zmiany w wyglądzie sromu;
• zmiany na skórze.

Inne objawy to:

• bolesne miesiączki;
• zapalenie jajników;
• zapalenie nerek;
• opryszczka narządów płciowych;
• nerwica.

Często objawy jakie towarzyszą grzybicy pochwy przypominają te, które występują w bakteryjnym zapaleniu pochwy lub w innych chorobach. Stąd sugestia do kobiet, aby nie leczyły się same, a udały się do lekarza i przeprowadziły zlecone badania. Pozwoli to określić rodzaj schorzenia i znacznie skróci czas podjętego leczenia. W tym przypadku najczęściej zaleconym badaniem jest wymaz mikologiczny, który pozwoli określić rodzaj drożdżaka odpowiedzialnego za infekcję.

O czym mogą świadczyć nawracające infekcje narządów rodnych kobiety?

Jeżeli grzybica pochwy została wyleczona, a po jakimś czasie następuje jej nawrót, należy się zastanowić, czy źródło zakażenia nie jest związane z grzybicą układu pokarmowego (jelita grubego i przerastania narządów rodnych strzępkami grzybni). Budowa anatomiczna (bliska odległość końcowego odcinka jelita grubego od pęcherza moczowego) może powodować przemieszczanie się zakażenia i stanu zapalnego na narządy płciowe.

Leczenie grzybicy pochwy

Niedoleczona grzybica powraca ze zdwojoną siłą. Objawy chorobowe występujące w schorzeniach układu rodnego zawsze powinny być konsultowane z lekarzem, który na podstawie wykonanych badań zaordynuje odpowiednie leczenie dla dwojga partnerów. Tylko w taki sposób można zapobiec nawrotom choroby.

Kandydoza pochwy to choroba przewlekła, która lubi nawracać – stąd tak trudne jest jej leczenie. Zawsze powinna być wyleczona dokładnie, ponieważ może wrócić ze zdwojoną siłą. Zaleca się, aby kobieta przechodziła kurację leczniczą razem ze swoim partnerem – pozwoli to zapobiec nawrotom choroby. Przeważnie stosowane jest leczenie miejscowe dopochwowe. Leczy się lekami azolowymi lub zawierającymi nystatynę. W przypadku bardziej zaawansowanego stanu oraz przy nawrotach choroby, do leczenia wykorzystuje się leki doustne triazolowe, a dodatkowo kremy i maści.

Mężczyzna też musi się leczyć

Mężczyźni przeważnie leczeni są preparatami doustnymi. Czasami kuracja lekowa zostaje wzmocniona kremami przeznaczonymi do stosowania miejscowego.

Kuracja dla kobiety

Leczenie kobiety jest bardziej skomplikowane. Oprócz przyjmowania leków doustnych lekarz dodatkowo zleca przyjmowanie globulek dopochwowych oraz kremy do stosowania miejscowego. Globulki wkłada się na noc. Jeżeli dolegliwości są dość silne, można je złagodzić za pomocą nasiadówek z ziół. Okres leczenia powinien być okresem abstynencji seksualnej. Możliwe jest współżycie, jednak wyłącznie pod warunkiem użycia prezerwatywy.

Jak przebiega leczenie?

Leczenie zakażeń grzybiczych pochwy jest długotrwałe i uciążliwe. Przez cały okres leczenia należy postępować zgodnie z zaleceniami lekarza. Szczególnie należy dbać o higienę intymną. Leczenie globulkami trwa od 1 do 14 dni w zależności od zaawansowania choroby i charakteru zapalenia. Im schorzenie jest bardziej przewlekłe tym dłuższe i bardziej skomplikowane leczenie.

Absolutnie pod żadnym pozorem nie wolno na własną rękę przerywać rozpoczętej kuracji, nawet jeżeli zauważymy zdecydowaną poprawę. Niedoleczona grzybica pochwy może bowiem powrócić i to ze zdwojoną siłą. Po zakończonym leczeniu dobrze jest jeszcze przez kilka dni – najlepiej od 7 do 10 – stosować globulki dopochwowe. Pomagają one odbudować naturalne środowisko pochwy.

Jeżeli schorzenie powraca często, po 10 dniach od zakończenia kuracji należy zbadać czystość pochwy. Badanie ma pokazać, czy w pochwie nie występują strzępki grzybni oraz ma określić jakość flory bakteryjnej.

Uzupełniamy bakterie

Z jednej strony kobieta musi przyjmować leki, a z drugiej strony powinna uzupełnić braki bakterii z grupy Lactobacillus. Odpowiadają one za utrzymanie prawidłowej mikroflory pochwy. W tym celu kobieta powinna przyjmować preparaty probiotyczne miejscowo lub doustnie.

Domowe rady i sposoby na grzybicę pochwy:

• dbaj o higienę intymną;
• zachowaj szczególną higieny podczas miesiączki;
• noś bawełnianą i przewiewną odzież;
• unikaj basenów i sauny;
• stosuj płyny do higieny intymnej z neutralnym PH;
• ogranicz ilości spożywanego cukru;
• zastosuj odpowiednią dietę.

Leki na grzybicę pochwy

Leki przeznaczone do stosowania w leczeniu grzybicy pochwy dzielą się na leki doustne oraz te przeznaczone do użytku zewnętrznego. Znajdują się w nich: globulki dopochwowe, kremy i maści. Niektóre z nich dostępne są w aptekach bez recepty, jednak większość z nich musi przepisać lekarz.

Leki bez recepty

Należy je stosować głównie w momencie kiedy występuje największe narażenie na infekcję, czyli bezpośrednio po zakończeniu kuracji antybiotykowej, podczas chodzenia na basen, czasami podczas podróży oraz zawsze wtedy, kiedy istnieje ryzyko zaburzenia flory bakteryjnej w pochwie. Jednak są to środki doraźne, dlatego też jeśli wystąpią objawy kandydozy pochwy, zawsze należy udać się do lekarza ginekologa. Leki bez recepty można stosować przez kilka dni w oczekiwaniu na wizytę lekarską. Nie wolno zapominać, że są to dużo słabsze preparaty od tych zapisanych przez lekarza na receptę. Mogą jedynie złagodzić objawy, ale choroba nie zostanie wyleczona do końca, a to może skutkować jej szybkim nawrotem.

Najczęściej zalecane leki bez recepty to:

• Lotrimazolum – krem 1 proc.;
• Vagical – są to globulki dopochwowe;
• Betadine – płyn;
• Multi-Gyn ActiGel – żel.

Leki na receptę:

• Klotrimazol – tabletki;
• Flukonazol – lek doustny;
• Terkonazol – krem;
• Ketokonazol – tabletki.Profilaktycznie wskazane jest przyjmowanie Klotrimazolu dopochwowo oraz Ketokonazolu w tabletkach.

Gynazol na receptę

Gynazol to środek dostępny na receptę. Jest doskonały w walce z występującymi zakażeniami grzybiczymi. Jest wygodny w użyciu, można go stosować o każdej porze dnia i nie brudzi bielizny. Działa grzybobójczo i drożdżakobójczo, dlatego jest idealny do leczenia grzybicy pochwy wywołanej drożdżakami z rodzaju Candida oraz z rodzaju Trichophyton, Microsporum i Epidermophyton.

Gynazol ma postać kremu. Należy go umieścić za pomocą jednorazowego aplikatora bezpośrednio w pochwie. Taki sposób pozwala utrzymać się substancji czynnej (butokonazol) przez dłuższy czas (około 4 dni) na powierzchni błony śluzowej. Butokonazol uwalnia się stopniowo i w ten sposób działa dokładnie w miejscu infekcji. Jednorazowa aplikacja powinna wystarczyć na całe leczenie. Preparat jest raczej bezpieczny, ale czasami mogą wystąpić skutki uboczne, takie jak: uczucie pieczenia, świąd, ból i obrzęk okolic sromu i pochwy. W skład leku wchodzi olej mineralny, który może uszkodzić prezerwatywę.

Domowe sposoby leczenia grzybicy pochwy

Grzybica pochwy jest bardzo nieprzyjemnym schorzeniem, które dotyka kobiety w każdym wieku. Najczęściej narażone są na nią kobiety w ciąży, przed okresem menopauzy oraz przeżywające duży stres.

Po pierwsze: zapobiegaj

Najlepszym i sprawdzonym sposobem leczenia grzybicy pochwy jest zapobieganie zakażeniu. Najlepsze efekty osiągniesz dzięki zastosowaniu odpowiedniej diety, bogatej przede wszystkim w produkty mleczne z probiotykami. Mogą to być jogurty, maślanki, kefiry oraz twarogi. Przy nawrotach zakażenia warto jest ograniczyć spożycie cukrów oraz alkoholu. Poza tym nie powinnaś prać bielizny w pachnących mydłach, wybielaczach oraz nie stosować żadnych środków wybielających.

Stosuj antyoksydanty

Walkę z drożdżycą wspomagają produkty bogate w przeciwutleniacze, tzw. antyoksydanty. Dzięki nim zwiększa się odporność układu immunologicznego. Do znanych antyoksydantów zalicza się witamina C. Jej duże ilości znajdują się między innymi w cytrynie, porzeczkach, jabłkach, w owocach dzikiej róży, w kapuście i brokułach.

Podobne właściwości ma też witamina A, której największe ilości znajdują się w pomarańczowych lub czerwonych warzywach i owocach, oraz w jajkach, rybach i olejach roślinnych. Naturalną florę bakteryjną odbudowuje witamina H. Najwięcej zawierają jej produkty pełnoziarniste, brązowy ryż i orzechy.

Stosuj ocet

Pierwszym objawem infekcji są upławy. Czasami jeśli w porę zostaną zauważone to zakażenie może uda się wyleczyć domowymi sposobami. Jednak jeśli przez dłuższy czas nie nastąpi poprawa, raczej nie obędzie się bez wizyty u ginekologa. Ocet jabłkowy posiada właściwości zakwaszające, dlatego też może zahamować rozwój drożdży. Od 1 do 2 łyżek octu należy zmieszać ze szklanką ciepłej wody. Tak otrzymaną mieszankę stosuj miejscowo na pochwę i srom.

Zioła dobre na wszystko

Czosnek znany jest ze swoich właściwości przeciwgrzybiczych. Możesz go wykorzystać w łagodzeniu zakażenia pochwy, a w szczególności do niszczenia drożdży. Zmiażdż ząbek czosnku i wymieszaj go z małą ilością wody. Tak przygotowaną mieszankę pij kilka razy dziennie przez kilka dni aż do ustąpienia objawów.

Objawy kandydozy pochwy znacznie złagodzi olejek z drzewa herbacianego, wyciąg z pestek winogron i kora dębowa. Dobre rezultaty przynosi też kąpiel z dodatkiem kwiatów nagietka. Składniki, które się w nim znajdują mają działanie odkażające i kojące. W leczeniu można też wykorzystać właściwości cebuli. Na czubek tamponu nałóż odrobinę maści propolisowej, a następnie zamocz go w rozgotowanej cebuli i włóż na noc do pochwy.

Przyczyny grzybicy pochwy

Kandydoza pochwy to jedno z najczęściej występujących zakażeń grzybiczych u kobiet. Obecnie problem jest tak duży, że wielu lekarzy uznało je za plagę XXI wieku. Poznanie przyczyn jej powstania może pomóc ustrzec się przed zakażeniem i pozwoli łatwiej przejść cały proces leczenia.

Środowisko pochwy

Odczyn jaki znajduje się w środowisku pochwy zdrowej kobiety jest kwaśny i dzięki temu drobnoustroje nie wnikają do organizmu przez co nie wywołują infekcji. Kwaśny odczyn zabija grzyby, bakterie i plemniki. W utrzymaniu kwasowości na właściwym poziomie pomaga obecność pałeczek kwasu mlekowego. Kiedy równowaga chemiczna w środowisku pochwy zostaje naruszona, odczyn kwaśny zmienia się na zasadowy. W tym momencie następuje obniżenie odporności i dochodzi do infekcji.

Czynniki wywołujące grzybicę pochwy

Kandydoza pochwy to choroba, która jest wywołana przez drożdżaki zamieszkujące środowisko człowieka. Bardzo często można je znaleźć na skórze i błonach śluzowych. 80 proc. wszystkich grzybic narządów płciowych u kobiet wywołuje Candida albicans. Grzyb ten wchodzi w skład naturalnej flory bakteryjnej pochwy. Jego rozmnażanie uniemożliwiają pałeczki kwasu mlekowego. Jeżeli ich ilość z jakiegoś powodu zostaje zmniejszona, skutkuje to namnożeniem się drożdżaka i dochodzi do zakażenia. Candida albicans jest łatwa do wyleczenia. Działa na nią większość stosowanych leków.

Grzybicę pochwy mogą wywołać też grzyby z rodzaju Candida glabrata lub Candida tropicalis. Ten rodzaj jest o wiele trudniej wyleczyć. Najczęściej atakują kobiety chore na cukrzycę lub otyłe. Oba gatunki grzybów są bardziej odporne na standardowe leki stosowane w leczeniu grzybicy.

Do najczęściej występujących przyczyn kandydozy pochwy należą:

• długie przyjmowanie antybiotyków;
• osłabiony układ immunologiczny.

Inne rzadziej występujące przyczyny zakażenia:

• osłabienie organizmu (stres, zmęczenie, brak snu),
• nieodpowiednia dieta (bogata w wysoko słodzone produkty spożywcze, w mięso i produkty mleczne zawierające antybiotyki oraz hormony sterydowe, za mało warzyw, spożywanie żywności typu: hamburgery, czy pizza),
• używanie wspólnych ręczników i mydła,
• używanie gąbek do mycia,
• kuracja antybiotykowa,
• ciąża,
• wzajemne zarażanie się z partnerem,
• antykoncepcja hormonalna,
• nieodpowiednie ubranie (syntetyczna i obcisła bielizna, za ciasne spodnie).

Grzybica pochwy w ciąży

Coraz więcej kobiet choruje na grzybicę pochwy. Niestety, duży odsetek cierpiących na nią pań to przyszłe mamy. Zachorowanie w okresie ciąży może wiązać się z różnymi komplikacjami, jak również może mieć szkodliwy wpływ na rozwijający się płód.

Ciąża – idealne warunki do rozwoju grzybów

Ze wszystkich kobiet będących w ciąży od 50 do 90 proc. cierpi na grzybicę pochwy. Podczas ciąży układ immunologiczny kobiety jest znacznie osłabiony i przez to jest bardziej podatny na różnego rodzaju zakażenia i infekcje. Do tego dochodzi przekrwienie śluzówki pochwy. Jest to środowisko, w którym jest ciepło i dość wilgotno, a takie warunki sprzyjają rozwojowi bakterii i grzybów. W czasie ciąży dochodzi do zachwiania równowagi pomiędzy florą bakteryjną pochwy, a układem immunologicznym. Jeżeli dojdzie do tego pojawienie się grzyba typu Candida to infekcja grzybicza jest całkiem prawdopodobna. Komórki Candida mnożąc się niszczą PH właściwe dla pochwy, zmieniają florę bakteryjną i powodują inne przykre objawy.

Klasyczne objawy drożdżycy

Do klasycznych objawów grzybicy pochwy zaliczają się: swędzenie i pieczenie sromu oraz charakterystyczne gęste, białawe upławy, o konsystencji serka. Przeważnie mają postać małych grudek. Czasami pojawiają się objawy ze strony układu moczowego, jak pieczenie i częste oddawanie moczu. W przewlekłym stadium występujące objawy są mniej przejrzyste i mają niestały charakter, tzn. że raz występują, a raz nie. Jednego dnia są mniej uciążliwe, a kolejnego dokuczają bardziej.

Jakie domowe środki można zastosować przy grzybicy pochwy w ciąży?

Kiedy pojawią się pierwsze nawet nieznaczne objawy dobrze jest zastosować płukankę z octu. Można ją wykonać następująco: 2 łyżki octu rozpuszczamy w 1 litrze wody – tak otrzymaną płukankę stosować nie dłużej niż przez 5 dni. Dodatkowo należy zażywać od 1 do 2 g witaminy C w tabletce. Spowoduje to, że mocz się zakwasi. Następnie za pomocą papierka lakmusowego należy obserwować PH pochwy. Jeżeli wynik będzie wykraczał poza normę mieszczącą się w granicach 3,6-4,5, kobieta powinna udać się do lekarza.

Jestem w ciąży i mam grzybicę pochwy – co robić?

Kobiety bardzo często zauważając u siebie objawy świadczące o zakażeniu, odwlekają wizytę u lekarza ginekologa. Tymczasem objawy same nie ustąpią, a wczesne podjęcie leczenia sprawi, że dolegliwości będą mniej uciążliwe. Stan przewlekły może stać się też przyczyną pojawienia się innych schorzeń związanych z układem rozrodczym, jak na przykład zapalenie przydatków. Grzybica pochwy u kobiet w ciąży nie powinna być lekceważona również ze względu na mające się urodzić dziecko. Poza tym wskazane jest, aby wszystkie infekcje pochwy zostały wyleczone jeszcze przed terminem porodu. Ma to wpływ na dziecko, które podczas porodu przechodząc przez kanał rodny ma kontakt ze wszystkimi drobnoustrojami. W ten sposób może się łatwo zarazić, ponieważ nie ma jeszcze w pełni wykształconego układu odpornościowego.

Czy grzybica pochwy w ciąży jest niebezpieczna?

Dla wielu kobiet informacja o tym, że mają grzybicę pochwy jest dużym zaskoczeniem. Niektóre wstydzą się, a przecież dbały o higienę. Niestety, przesadna dbałość o higienę również może być powodem zakażenia grzybami również w czasie ciąży.

Zmiany w organizmie ciężarnej

W okresie ciąży w organizmie kobiety zachodzi wiele zmian. Spada odporność organizmu i wytwarzają się duże ilości hormonów płciowych, głównie estrogenów, które odpowiadają za wytwarzanie w śluzówce pochwy glikogenu. Duża ilość glikogenu znajdująca się w drogach rodnych może powodować rozwój grzybów, co w konsekwencji może doprowadzić do grzybicy pochwy.

Czy zakażenie grzybicze w ciąży jest niebezpieczne?

Większość lekarzy uważa, że grzybica pochwy nie szkodzi ciąży, jednak w niektórych przypadkach może być niebezpieczna. Może być bowiem przyczyną pęknięcia pęcherza płodowego, co może wywołać przedwczesny poród. Kiedy pęcherz płodowy pęknie, grzyby z łatwością przedostają się do płynu owodniowego oraz do organizmu dziecka. Może to skutkować poważnymi zmianami w jego rozwoju. Stąd tak ważna jest dobrze postawiona diagnoza oraz wczesne rozpoczęcie leczenia. Ciąża absolutnie nie może być przeciwwskazaniem do przyjmowania koniecznych leków i co więcej, grzybica musi być bezwzględnie wyleczona jeszcze przed porodem.

Profilaktyka i jeszcze raz profilaktyka

Na początku ciąży każda kobieta powinna poddać się kompleksowym badaniom, również w kierunku wykrycia grzybów lub bakterii (posiew z pochwy). Bezpośrednio przed porodem wskazane jest ponowne wykonanieposiewu na obecność paciorkowca o nazwie Streptococcus agalactiae. Ten paciorkowiec jest bardzo niebezpieczny dla noworodków i może u nich wywołać zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych.

Dziwny kolor wydzieliny – co oznacza?

Niekiedy wydzielina z pochwy może przybierać inny kolor – zielonkawy, intensywnie żółty lub brązowy. Co to oznacza? To znak, że dzieje się coś niedobrego. Takich objawów nie należy lekceważyć, zwłaszcza w czasie ciąży. Najlepiej od razu udać się do lekarza ginekologa. Dziś już wiadomo, że grzybica pochwy może być niebezpieczna zarówno dla kobiety jak i jej nienarodzonego dziecka, dlatego trzeba jak najszybciej podjąć zalecane leczenie. Zaniedbania mogą doprowadzić nawet do utraty upragnionego i długo wyczekiwanego dziecka.

Czy grzybica pochwy w ciąży zagraża dziecku?

Grzybica pochwy w ciąży zdarza się dość często. Ze względu na stan w jakim znajduje się kobieta, bardzo często pojawia się pytanie, czy zakażenie grzybicze jest groźne dla zdrowia ciężarnej i dziecka?

Czy grzybica pochwy zagraża życiu płodu?

Na szczęście infekcja grzybicza pochwy nie jest niebezpieczna dla płodu. Jeśli podejmiesz leczenie i będziesz się stosowała do zaleceń lekarza nie powinno być większego kłopotu. Strach mogą budzić jedynie ciężkie i mocno nasilone zakażenia grzybicze, które mogłyby doprowadzić do poronienia lub przedwczesnego porodu. Jednak są to przypadki występujące niezwykle rzadko. Z reguły tylko zakażenia grzybicze mające miejsce podczas porodu, mogą powodować wystąpienie pleśniawek u noworodka.

Grzybicę należy leczyć, a nie panikować!

Powyższe stwierdzenie pada z ust wielu lekarzy ginekologów. Niestety w okresie ciąży grzybicze infekcje pochwy są dość częste. W okresie ciąży ze względu na fakt, że jest to szczególny okres – właśnie narodziło się nowe życie, musisz być bardzo ostrożna w stosowaniu wszelkich leków, a w szczególności tych doustnych. Tylko lekarz może je zlecić.

W czasie ciąży najczęściej stosowane są miejscowo globulki nystatynowe. Będąc w ciąży musisz podjąć bezwzględnie leczenie, ponieważ niewyleczona, bądź niedoleczona grzybica pochwy może zaszkodzić rodzącemu się dziecku. Maluch przechodząc przez kanał rodny zarazi się grzybicą, a dla noworodka, u którego układ odpornościowy jest jeszcze niezbyt dojrzały, to pewne ryzyko. Po zakażeniu grzybicą u dziecka wystąpią pleśniawki, które są bolesne i które trudno jest wyleczyć. Trudno mu będzie połykać pokarm. Dodatkowo infekcja może objąć nawet okolicę około odbytniczą, co będzie widoczne jako wyraźne odparzenia pieluszkowe.

Istnieje też przekonanie, że infekcja grzybicza u noworodków może powracać razem z pleśniawkami podczas karmienia. Najpierw dziecko zakaża brodawkę piersi, a następnie samo się zakaża, i tak w kółko. Aby nie doszło do takiej sytuacji, powinnaś regularnie smarować brodawki nystatyną.

Metody leczenia grzybicy pochwy w ciąży

Podczas ciąży układ immunologiczny kobiety jest znacznie osłabiony i bardziej podatny na różnego rodzaju zakażenia i infekcje. Czy będąc w ciąży można ustrzec się zakażenia grzybicą pochwy?

Ryzyko związane z zakażeniem w pierwszym trymestrze ciąży wynosi ok. 10 proc. i zwiększa się wraz z zaawansowaniem ciąży. W trzecim trymestrze ryzyko zakażenia grzybicą pochwy wynosi już 23-55 proc. Stosowanie się do pewnych zasad może zmniejszyć ryzyko zakażenia, dlatego też powinnaś unikać:

• antybiotyków – stosuj je w ostateczności kiedy inne środki zawodzą;
• zakładania bielizny ze sztucznych materiałów – wilgoć i ciepło sprzyjają rozwojowi grzybów;
• zaniedbywania higieny intymnej. Starannie się podmywaj i stosuj mydło o neutralnym PH lub środki przeznaczone do higieny intymnej;
• noszenia wkładek higienicznych, stosuj je tylko wtedy gdy jest to niezbędne;
• zabiegów irygacji pochwy.

Wizyta u lekarza

Kiedy zauważysz u siebie objawy świadczące o zakażeniu drożdżakiem, musisz natychmiast udać się do lekarza ginekologa. Na początku wizyty lekarz na pewno zapyta o odczuwane dolegliwości, a następnie zbada ginekologicznie. Dodatkowo pobierze wymaz z pochwy do badania laboratoryjnego. Badanie jest potrzebne do ustalenia, czy jest to faktycznie zakażenie grzybicze i określi rodzaj grzyba.

Lekarz powinien też wykonać pomiar wartości PH w pochwie. W tym celu użyje papierka lakmusowego. Jeśli zlecone badania wykażą, że zaatakował Cię drożdżak, wtedy w tym kierunku zostanie podjęte leczenie. Ze względu na to, że grzybica pochwy atakuje nie tylko pochwę, ale także błony śluzowe wokół jej ujścia oraz cewkę moczową, w leczeniu stosuje się tzw. terapię skojarzoną. Opiera się ona z jednej strony na leczeniu globulkami dopochwowymi, a z drugiej strony kremami grzybobójczymi.

Czas trwania kuracji leczniczej jest bardzo różny i zależy od tego w jakim stadium jest choroba, od rodzaju użytego do leczenia preparatu oraz częstotliwości smarowania. W leczeniu najczęściej stosowane są preparaty zawierające środki grzybobójcze takie jak: Clotrimazol, Ekonazol bądź Mikonazol. W przypadku małej skuteczności leczenia miejscowego powinno być ono uzupełnione przyjmowaniem tabletek doustnych.

Czy grzybica pochwy powróci?

Niestety kandydoza pochwy ma tendencję do nawrotów, zwłaszcza wtedy kiedy jest niedokładnie wyleczona. Z tego powodu musi być leczona aż do skutku. W przypadku grzybic nawracających leczenie może być długotrwałe i trwać nawet ponad 6 miesięcy. W tym wypadku leczenie będzie na pewno połączone (kuracja tabletkami doustnymi + kuracja smarowania kremem + kuracja czopkami bądź globulkami dopochwowymi).

Grzybica a zapalenie pochwy

Odróżnienie grzybicy pochwy od jej zapalenia, nie jest łatwym zadaniem. Główna cecha różnicująca od siebie te dwie choroby, to czynniki etiologiczne. Należy pamiętać, że grzybica jest także miejscowym stanem zapalnym, który wymaga odpowiednich metod terapii i pielęgnacji. Na czym więc polega specyfika zapaleń grzybiczych pochwy i jak z nimi postępować?

Zapalenie czy grzybica – która choroba jest „gorsza”?

W przypadku grzybicy mamy do czynienia z inwazją grzybów lub pewnego ich rodzaju – drożdżaków (wówczas schorzenie nazywamy „drożdżycą”). Mimo iż grzybica jest teoretycznie bardziej bezpieczna, ponieważ bardzo rzadko daje powikłania lub dostaje się do krwiobiegu, to jest niestety znacznie bardziej uciążliwa. Komórki grzyba są często niezwykle oporne na stosowane miejscowo środki farmaceutyczne. Skuteczne leczenie grzybicy trwa więc przez wiele długich tygodni – tak, by preparaty lecznicze miały wystarczająco dużo czasu, by skumulować się w organizmie grzyba i skutecznie go wyeliminować.

Inne powikłania obu schorzeń

Stany zapalne pochwy, u których podstaw mogą leżeć wirusy lub bakterie, niosą ze sobą możliwość wystąpienia wielu powikłań. Należą do nich głównie stany zapalne wyższych partii układu rozrodczego – błony śluzowej macicy, jajowodów i jajników. Takie schorzenia wymagają znacznie bardziej agresywnej terapii leczniczej i grożą wieloma patologicznymi stanami, takimi jak chociażby bezpłodność.
W przypadku grzybicy największym powikłaniem jest jej przewlekłość i dotkliwe objawy, takie jak nieprzyjemny zapach z pochwy, świąd oraz upławy. Przechodzenie infekcji grzybiczej w inne rejony układu rozrodczego jest rzadkim zjawiskiem i pojawia się razem z chorobami, upośledzającymi ogólną odporność kobiety.

Podobne metody leczenia

Najważniejszą składową skutecznego leczenia zarówno grzybicy, jak i zapalenia pochwy jest tutaj systematyczność. Leki na te schorzenia najczęściej występują w formie preparatów miejscowych – kremów, maści lub globulek dopochwowych, zawierających antybiotyki lub substancje grzybobójcze. Należy pamiętać, by aplikować je codziennie (lub nawet dwa razy dziennie), uprzednio dokładnie myjąc i susząc dane miejsce na ciele. Precyzyjne osuszenie miejsca, na które aplikowany jest preparat przeciwgrzybiczy jest bardzo ważne, gdyż wzrost komórek grzybów zachodzi o wiele szybciej w wilgotnym środowisku.

Literatura:

Tomasz F. Mroczkowski, Choroby przenoszone drogą płciową. 
Blostein F, et al. Recurrent vulvovaginal candidiasis. Annals of Epidemiology. 2017
Stefania Jabłońska, Sławomir Majewski Choroby skóry i choroby przenoszone drogą płciową PZWL 2005