Jak sama nazwa wskazuje, stan przedcukrzycowy występuje przed zachorowaniem pacjenta na cukrzycę. Czym się objawia i co powinniśmy zrobić w takim przypadku?
Oznaki stanu przedcukrzycowego
W terminologii medycznej stan przedcukrzycowy określany jest jako stan wysokiego ryzyka zachorowania danej osoby na cukrzycę typu 2. W badaniach laboratoryjnych wykrywany jest wysoki poziom glukozy we krwi na czczo, wynoszący około 100-125 mg%, a w 2 godziny po posiłku już 140-199 mg%. Podobne wyniki pacjent uzyskuje w doustnym teście obciążenia glukozą. Test ten odbywa się w warunkach laboratoryjnych, w których dana osoba spożywa na czczo 75 g glukozy rozpuszczonej w 300 ml wody. Po dwóch godzinach laborant oznacza ponownie poziom glukozy we krwi. Jeśli jest on wyższy niż 200 mg%, chory ma cukrzycę. Jeśli zaś wyniki testu mieszczą się w przedziale od 140 do 200 mg%, rozpoznaje się nieprawidłową nietolerancję glukozy, czyli stan przedcukrzycowy.
Wczesne wykrycie stanu przedcukrzycowego pozwala na skuteczne zapobieganie wystąpieniu właściwej cukrzycy. Pacjent w takim stanie ma obniżoną zdolność organizmu do metabolizmu glukozy dostarczanej z pożywienia.
Jeśli nie zareaguje się odpowiednio wcześnie na stan przedcukrzycowy, pacjent będzie musiał w krótkim czasie rozpocząć terapię diabetologiczną. Odpowiednia diagnoza i leczenie pozwoli na opóźnienie pojawienia się cukrzycy. Pacjent musi jednak restrykcyjnie przestrzegać zaleceń lekarza prowadzącego. Będzie zmuszony do:
- prowadzenia systematycznego wysiłku fizycznego,
- prowadzenia odpowiedniej, zdrowej diety,
- uzyskania i utrzymywania prawidłowej wagi ciała.
O krok od cukrzycy typu 2
Zignorowanie lub nierozpoznanie stanu przedcukrzycowego, prowadzi u pacjenta do rozwoju cukrzycy insulinozależnej typu 2. Dana osoba może nie mieć świadomości tego, że w jej organizmie wydzielane jest zbyt mało insuliny, dlatego występuje wysoki poziom glukozy we krwi. Wśród objawów cukrzycy typu 2 wymienić można:
- senność i apatia,
- częstomocz,
- wzmożone pragnienie,
- chudnięcie, pomimo prowadzenia normalnej diety,
- występowanie trudno gojących się ran,
- ogólne osłabienie organizmu.
Stan przedcukrzycowy występuje częściej u osób, które mają genetyczne predyspozycje do zachorowania na cukrzycę. Ryzyko rośnie, jeśli pacjent ma nadwagę i stroni od aktywności fizycznej oraz choruje na nadciśnienie tętnicze. Stan ten częściej jest diagnozowany u kobiet po przebytej cukrzycy w ciąży, które urodziły dziecko o masie urodzeniowej powyżej 4 kg oraz chorujących na zespół policystycznych jajników.
