Jednym z powodów występowania cukrzycy u pacjentów jest nieprawidłowe działanie lub całkowita niewydolność trzustki, w której komórki beta produkują insulinę. To ona dba o to, aby utrzymywać odpowiednie stężenie glukozy we krwi. Jeśli insuliny jest zbyt mało, albo nie jest ona produkowana w trzustce, musi ona być dostarczana z zewnątrz, inaczej chory naraża się na wysoki poziom cukru we krwi i powstanie wielu groźnych dla jego życia i zdrowia powikłań cukrzycowych. Przełomem w leczeniu cukrzycy może być wprowadzenie do terapii tzw. sztucznej trzustki.
Czym jest sztuczna trzustka?
Lekarze od lat pracują nad tym, aby wynaleźć urządzenie, które zlikwidowałoby u osób chorych na cukrzycę konieczność wstrzykiwania pod skórę insuliny. Efektem ich prac jest tzw. sztuczna trzustka, będąca niewielkim urządzeniem, wielkości zegarka na rękę, które uwalnia insulinę bezpośrednio do krwioobiegu pacjenta. Wyposażono je w specjalną barierę żelową odpowiadającą za to, ile insuliny uwalniane jest w danym czasie. Wraz ze wzrostem poziomu glukozy we krwi pacjenta, bariera topi się i jednocześnie uwalnia hormon. W odwrotnej sytuacji żel jest twardy i nie podaje insuliny do krwi. Z założenia, pacjent miałby wprowadzać do swojej sztucznej trzustki raz na dwa tygodnie nową porcję insuliny, która byłaby umieszczana w specjalnym zbiorniczku.
Sztuczna trzustka to rodzaj implantu, który jest opracowywany z myślą o pacjentach z cukrzycą typu 1 i typu 2, jeśli chory potrzebuje zastrzyków insuliny.
Planuje się rozpoczęcie testów z udziałem pacjentów już w 2016 roku i wszczepienie pierwszych implantów sztucznej trzustki w ciągu najbliższych 10 lat.
Zalety sztucznej trzustki
Komfort życia pacjentów chorujących na cukrzycę, dzięki użyciu sztucznej trzustki mógłby zdecydowanie wzrosnąć. Nie musieliby już każdego dnia wstrzykiwać sobie insulinę, a urządzenie samo regulowałoby odpowiednią dawkę hormonu dla danej osoby. Sztuczna trzustka ma opanować chorobę cukrzycy i nie dopuścić do powstania problemów zdrowotnych wiążących się z nadmiernym poziomem cukru we krwi lub z niedoborem glukozy.
Niskie koszty produkcji implantu i jego utrzymania powodują, że może go wykorzystywać każdy. Sztuczna trzustka jest łatwa w użyciu i nie niesie ryzyka odrzucenia narządu przez organizm pacjenta.