Magnez

Magnez jest minerałem, który jest ważny dla prawidłowej struktury kości w ciele. Dostarczamy organizmowi magnez ze zdrowej diety. Czasami jak jego poziom jest niski to uzupełnić go możemy suplementami. Dieta bogata w magnez jest niska szczególnie u kobiet. Niedobór magnezu nie jest rzadkością wśród Afroamerykanów i osób starszych. Niski poziom magnezu w organizmie jest związany z takimi chorobami jak osteoporoza, wysokie ciśnienie krwi, zatkane tętnice, dziedziczna choroba serca, cukrzyca i udar.

W czym jest magnez?

Łatwym sposobem na skojarzenie w czym się znajduje magnez są włókna, a prościej mówiąc rośliny włókniste, która są dobrym źródłem magnezu. Żywność bogata w błonnik ma zazwyczaj wysoką zawartość magnezu. Do dietetycznych źródeł magnezu należą rośliny strączkowe, całe ziarna, warzywa (zwłaszcza brokuły, dynia i zielone warzywa liściaste), nasiona i orzechy (zwłaszcza migdały). Inne źródła obejmują produkty mleczne, mięso, czekoladę i kawę. Woda o wysokiej zawartości mineralnej lub „twardej” wodzie jest również źródłem magnezu.

Magnez właściwości

Ludzie przyjmują magnez w formie suplementów, aby zapobiec niedoborom magnezu. Jest również stosowany jako środek przeczyszczający na zaparcia i do przygotowania jelit do zabiegów chirurgicznych lub diagnostycznych. Jest również stosowany jako środek zobojętniający kwasy dla niestrawności kwasowej.

Magnez stosowany jest przy chorobach serca i naczyń krwionośnych, w tym bólu w klatce piersiowej, nieregularnym biciu serca, wysokim ciśnieniu krwi, wysokim poziomie „złego” cholesterolu zwanego cholesterolem o niskiej gęstości (LDL), niskim poziomie „dobrego” cholesterolu zwanego wysokim stężeniem cholesterolu. cholesterol lipoproteinowy gęstości (HDL), choroba zastawki serca (wypadanie płatka zastawki mitralnej), zespół metaboliczny, zatkane tętnice (choroba wieńcowa), udar i zawał serca.

Magnez jest również stosowany w leczeniu zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD), lęku, zespołu przewlekłego zmęczenia (CFS), choroby z Lyme, fibromialgii, mukowiscydozy, alkoholizmu, manii, wyzdrowienia po operacji, skurczów nóg w nocy i podczas ciąży, depresji, cukrzyca, kamienie nerkowe, bóle migrenowe, przewlekłe dolegliwości bólowe zwane złożonym regionalnym zespołem bólowym, słabe kości (osteoporoza), zespół napięcia przedmiesiączkowego (PMS), choroba wysokościowa, nietrzymanie moczu, stan, który powoduje palący ból i zaczerwienienie, zwany erythromelalgia – zaburzenie, które powoduje silną potrzebę poruszania nogami (zespół niespokojnych nóg, RLS), astmę, katar sienny, stwardnienie rozsiane oraz zapobieganie uszkodzeniom słuchu i rakowi.

Magnez jest również stosowany doustnie do utraty wagi. Sportowcy czasami używają magnezu, aby zwiększyć energię i wytrzymałość.

Niektórzy ludzie stosują magnez na skórze, aby leczyć zarażone owrzodzenia skóry, czyraki i karbony oraz przyspieszyć gojenie się ran. Magnez jest również stosowany jako zimny kompres w leczeniu ciężkiej infekcji skóry wywołanej przez bakterie strepa (różyczki) oraz jako gorący kompres do głębokich infekcji skóry.

Magnez w formie zastrzyków jest stosowany w celu odżywienia i leczenia niedoboru magnezu, który występuje u osób z infekcjami trzustki, zaburzeniami wchłaniania magnezu i marskością wątroby. Jest również wstrzykiwany w celu leczenia wysokiego ciśnienia krwi podczas ciąży i innych powikłań ciąży.

Magnez jest również stosowany jako zastrzyk do kontrolowania napadów padaczkowych, do leczenia nieregularnego bicia serca, do kontrolowania nieregularnego bicia serca po ataku serca i do zatrzymania akcji serca. Magnez jest również wstrzykiwany do organizmu w celu leczenia astmy i innych powikłań choroby płuc, migreny i klasterowych bólów głowy, użądleń meduz, zatruć, bólu, obrzęku mózgu, efektów ubocznych chemioterapii, urazu głowy i krwawienia, choroby sierpowatokrwinkowej, w celu zapobiegania udarowi mózgu. porażenie i na tężec.

Do czego jest potrzebny magnez?

Magnez jest niezbędny do prawidłowego wzrostu i utrzymania kości. Magnez jest również niezbędny do prawidłowego funkcjonowania nerwów, mięśni i wielu innych części ciała. W żołądku magnez pomaga neutralizować kwas żołądkowy i przenosi stolce przez jelita.

Stosowanie i skuteczność

Najbardziej efektywny na:

Zaparcie. Stosowanie magnezu doustnie jest pomocne jako środek przeczyszczający w zaparciach i do przygotowania jelita do zabiegów medycznych.
Niestrawność. Przyjmowanie magnezu doustnie jako środka zobojętniającego zmniejsza objawy zgagi. Można stosować różne związki magnezu, ale wodorotlenek magnezu działa najszybciej.
Niedobór magnezu. Stosowanie magnezu jest pomocne w leczeniu i zapobieganiu niedoboru magnezu. Niedobór magnezu występuje zwykle, gdy ludzie mają zaburzenia wątroby, niewydolność serca, wymioty lub biegunkę, dysfunkcje nerek i inne stany.
Wysokie ciśnienie krwi podczas ciąży (stan przedrzucawkowy i rzucawka). Podawanie magnezu dożylnie (przez IV) lub jako zastrzyk uważa się za leczenie z wyboru w celu obniżenia wysokiego ciśnienia krwi podczas ciąży (stan przedrzucawkowy) oraz w leczeniu rzucawki, obejmującej rozwój napadów padaczkowych. Badania sugerują, że podawanie magnezu zmniejsza ryzyko wystąpienia drgawek.

Prawdopodobnie skuteczny

Nieregularne bicie serca. Podawanie magnezu dożylnie (przez IV) jest pomocne w leczeniu pewnego rodzaju nieregularnego bicia serca zwanego torsades de pointes (wielokształtny częstoskurcz komorowy).
Nieregularne bicie serca (arytmia). Podawanie magnezu dożylnie (przez IV) lub doustnie wydaje się pomocne w leczeniu pewnego rodzaju nieregularnego bicia serca zwanego arytmią.
Astma. Podawanie magnezu dożylnie (przez IV) wydaje się pomagać w leczeniu nagłych ataków astmy. Jednak może to być bardziej korzystne u dzieci niż u dorosłych. Przyjmowanie magnezu za pomocą inhalatora może poprawić oddychanie u osób z astmą, zwłaszcza gdy stosuje się go z lekiem salbutamolem. Wyjątkiem jest przyjmowanie magnezu doustnie u osób z długotrwałą astmą, w tym przypadku nie łagodzi on ataków astmy.
Ból spowodowany uszkodzeniem nerwów związanym z rakiem. Podawanie magnezu dożylnie (przez IV) wydaje się łagodzić ból spowodowany uszkodzeniem nerwu z powodu raka przez kilka godzin.
Porażenie mózgowe. Najlepsze dotychczasowe dowody sugerują, że podawanie magnezu kobietom w ciąży przed porodem przedwczesnym może zmniejszyć ryzyko porażenia mózgowego u niemowlęcia.
Chroniczny syndrom zmęczenia (CFS). Podawanie magnezu jako zastrzyku wydaje się poprawiać objawy zmęczenia. Jednak istnieją pewne kontrowersje dotyczące jego zalet.
Choroba płuc nazywana przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP). Podawanie magnezu dożylnie (przez IV) wydaje się pomagać w nagłych objawach POChP. Ponadto, przyjmowanie magnezu za pomocą inhalatora, razem z salbutamolem, wydaje się zmniejszać nagłe objawy POChP lepiej niż sam salbutamol.
Klasterowy ból głowy. Podawanie magnezu dożylnie (przez IV) wydaje się łagodzić klastyczne bóle głowy.
Rak okrężnicy i odbytnicy. Badania pokazują, że spożywanie większej ilości żywności zawierającej magnez wiąże się ze zmniejszonym ryzykiem raka okrężnicy i odbytnicy. Ale inne badania sugerują, że magnez może zmniejszyć ryzyko raka okrężnicy, ale nie ryzyko raka odbytnicy.
Ból w klatce piersiowej (dławica piersiowa) spowodowany zatkania tętnic. Przyjmowanie magnezu doustnie zmniejsza ból w klatce piersiowej i skrzepy krwi u osób z chorobą wieńcową.
Zwłóknienie torbielowate. Badania pokazują, że przyjmowanie magnezu doustnie przez 8 tygodni poprawia siłę płuc u dzieci z mukowiscydozą.
Cukrzyca. Spożywanie diety zawierającej więcej magnezu wiąże się ze zmniejszonym ryzykiem rozwoju cukrzycy u dorosłych i dzieci z nadwagą. Badania nad wpływem magnezu u osób z istniejącą cukrzycą typu 2 wykazują sprzeczne wyniki. U osób z cukrzycą typu 1 magnez może spowolnić rozwój problemów nerwowych spowodowanych cukrzycą.
Fibromialgia. Przyjmowanie magnezu z kwasem jabłkowym doustnie wydają się zmniejszać ból związany z fibromialgią. Przyjmowanie cytrynianu magnezu codziennie przez 8 tygodni wydaje się poprawiać niektóre objawy fibromialgii.
Utrata słuchu. Przyjmowanie magnezu przez usta wydaje się zapobiegać utracie słuchu u osób narażonych na głośny hałas. Również przyjmowanie magnezu wydaje się poprawiać ubytek słuchu u osób z nagłym ubytkiem słuchu, niezwiązanym z głośnym hałasem. Wstrzykiwanie magnezu przez IV może również pomóc poprawić nagłą utratę słuchu.
Wysoki cholesterol. Wydaje się, że przyjmowanie chlorku magnezu i tlenku magnezu powoduje nieznaczne obniżenie poziomu lipoprotein o małej gęstości (LDL lub „złego”) i całkowitego cholesterolu oraz nieznaczny wzrost poziomu cholesterolu o dużej gęstości (HDL lub „dobrego”) cholesterolu u osób z wysokim poziomem cholesterolu.
Zespół metaboliczny (zwiększone ryzyko cukrzycy i chorób serca). Osoby z niskim poziomem magnezu są 6-7 razy bardziej narażone na zespół metaboliczny niż osoby z prawidłowym poziomem magnezu. Wyższe spożycie magnezu z diety i suplementów wiąże się z niższym ryzykiem rozwoju zespołu metabolicznego u zdrowych kobiet i zdrowych młodych dorosłych.
Choroby zastawek serca (wypadnięcie płatka zastawki mitralnej). Przyjmowanie magnezu przez usta wydaje się zmniejszać objawy wypadania płatka zastawki mitralnej u osób z niskim poziomem magnezu we krwi.
Słabe kości (osteoporoza). Przyjmowanie magnezu doustnie wydaje się zapobiegać utracie kości u starszych kobiet z osteoporozą. Ponadto, przyjmowanie estrogenu wraz z magnezem i wapniem oraz suplementem multiwitaminowym wydaje się zwiększać wytrzymałość kości u starszych kobiet lepiej niż sam estrogen.
Ból po histerektomii. Podawanie magnezu dożylnie (przez IV) wydaje się pomagać zmniejszyć ból po zabiegu chirurgicznym w celu usunięcia macicy zwanej histerektomią. Istnieją pewne dowody na to, że wysoka dawka magnezu wynosząca 3 gramy, a następnie 500 mg na godzinę może zmniejszyć dyskomfort. Niższe dawki nie wydają się jednak skuteczne i mogą zwiększać ból.
Ból po operacji. Po podaniu w znieczuleniu lub podawanym ludziom po zabiegu magnez wydaje się zwiększać ilość czasu przed wystąpieniem bólu i może zmniejszać potrzebę stosowania leków przeciwbólowych po operacji.
Zespół napięcia przedmiesiączkowego (PMS). Przyjmowanie magnezu doustnie wydaje się łagodzić objawy PMS, w tym zmiany nastroju i wzdęcia. Przyjmowanie magnezu doustnie również wydaje się zapobiegać przedmiesiączkowym migrenom.
Ból w klatce piersiowej spowodowany skurczami naczyń krwionośnych (dławica naczynioskurczowa). Podawanie magnezu dożylnie (przez IV) wydaje się zapobiegać skurczom naczyń krwionośnych u ludzi z bólem w klatce piersiowej spowodowanym skurczami w tętnicy, która dostarcza krew do serca.

Prawdopodobnie nieskuteczny

Atak serca. Na ogół podawanie magnezu dożylnie (przez IV) lub przyjmowanie magnezu doustnie nie zmniejsza ogólnego ryzyka zgonu po zawale serca.
Choroba wysokościowa. Badania sugerują, że przyjmowanie cytrynianu magnezu doustnie w trzech podzielonych dawkach rozpoczynających się 3 dni przed wspinaczką na górę i kontynuowanie aż do zejścia z góry nie zmniejsza ryzyka nagłej choroby wysokościowej.
Wydajność sportowa. Niektóre wczesne badania sugerują, że przyjmowanie magnezu doustnie redukuje skutki deprywacji snu na wyniki sportowe. Inne badania sugerują, że przyjmowanie suplementu magnezu doustnie doustnie przez 12 tygodni nieznacznie poprawia szybkość chodzenia u starszych kobiet. Przyjmowanie magnezu doustnie nie wydaje się zwiększać energii ani wytrzymałości podczas aktywności sportowej.
Przewlekły ból po urazie. Badania sugerują, że stosowanie magnezu dożylnie (przez IV) przez 4 godziny dziennie przez 5 dni nie poprawia bólu u osób z przewlekłym bólem po urazie.
Ukąszenia meduzy. Badania sugerują, że przyjmowanie leków zawierających fentanyl podczas otrzymywania magnezu dożylnie (przez IV) nie zmniejsza bólu po użądleniu meduz więcej niż sam fentanyl.
Skurcze mięśni. Przyjmowanie suplementów magnezu nie zmniejsza częstości ani intensywności skurczów mięśni.
Siła mięśni. Niektóre badania sugerują, że stosowanie konkretnego kremu magnezowego do mięśni przez jeden tydzień nie poprawia elastyczności mięśni ani wytrzymałości.
Uszkodzenie nerwów spowodowane przez okalaliplatynę z powodu raka. Większość badań pokazuje, że zażywanie magnezu nie zapobiega uszkodzeniu nerwów spowodowanemu przez ten lek przeciwnowotworowy.
Skurcze nóg w nocy. Badania pokazują, że przyjmowanie magnezu przez 4 tygodnie nie zapobiega skurczom nóg w nocy.
Uraz głowy. Badania sugerują, że magnez nie poprawia wyniku ani nie zmniejsza ryzyka śmierci u osób z traumatycznym urazem głowy.
Anemia sierpowata. Badania pokazują, że podawanie siarczanu magnezu dożylnie (przez IV) co godzinę przez 8 dawek nie przynosi korzyści dzieciom z chorobą sierpowatokrwinkową.
Martwe narodziny. Przyjmowanie suplementów magnezowych podczas ciąży nie zmniejsza ryzyka poronień.
Tężec. Przyjmowanie magnezu nie zmniejsza ryzyka śmierci u osób z tężcem w porównaniu ze standardowym leczeniem. Jednak przyjmowanie magnezu może zmniejszyć ilość czasu spędzanego w szpitalu, chociaż wyniki są sprzeczne.

Niewystarczające dowody

Alkoholizm. Przyjmowanie magnezu doustnie wydaje się poprawiać jakość snu u osób uzależnionych od alkoholu i przechodzących przez niego. Jednak wstrzykiwanie magnezu jako zastrzyku nie zmniejsza objawów odstawienia alkoholu.
Zatrucie fosforem glinu. Niektóre badania sugerują, że przyjmowanie magnezu zmniejsza ryzyko śmierci u osób zatrucia fosforem glinu. Inne badania sugerują, że magnez nie ma takiego efektu.
Niepokój. Wczesne badania sugerują, że przyjmowanie magnezu, głogu i maku kalifornijskiego może pomóc w leczeniu łagodnego i umiarkowanego zaburzenia lękowego.
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej (ADHD). Dzieci z ADHD wydają się mieć mniejszy poziom magnezu. Wczesne badania sugerują, że magnez może pomóc w leczeniu ADHD u dzieci z niskim poziomem magnezu.
Choroba afektywna dwubiegunowa. Wczesne badania sugerują, że przyjmowanie pewnego produktu magnezu (magnezu) może mieć podobne działanie jak lit u niektórych osób z zaburzeniem dwubiegunowym.
Choroba serca. Badania nad wpływem spożycia magnezu w diecie na choroby serca są niespójne. Niektóre badania sugerują, że zwiększenie spożycia magnezu w diecie wiąże się ze zmniejszeniem ryzyka zgonu związanego z chorobami serca. Ale nie wszystkie badania wykazują pozytywne efekty. Niektóre badania sugerują, że zwiększenie spożycia magnezu w diecie nie wpływa na ryzyko choroby serca. Inne badania sugerują, że nie ma związku między spożyciem magnezu a chorobą serca.
Depresja. Wczesne badania pokazują, że przyjmowanie magnezu doustnie przez 6 tygodni może zmniejszyć depresję u dorosłych z łagodną do umiarkowanej depresją. Ale otrzymanie pojedynczej dawki magnezu przez IV nie zmniejsza objawów depresji mierzonych tydzień później. Ludzie, którzy otrzymują dziennie 76-360 mg magnezu jako część swojej diety, wydają się mieć mniejsze ryzyko depresji. Ludzie, którzy osiągają więcej lub mniej niż ta ilość, nie wydają się mieć mniejszego ryzyka. Jest zbyt wcześnie, aby wiedzieć czy przyjmowanie suplementu magnezu pomaga zapobiegać depresji.
Wysokie ciśnienie krwi. Większość badań pokazuje, że zażywanie magnezu może obniżyć rozkurczowe ciśnienie krwi (najniższa liczba w odczytach ciśnienia krwi) o około 2 mmHg. Ten spadek może być zbyt mały, aby mieć znaczący wpływ na wysokie ciśnienie krwi. Istnieją sprzeczne dane na temat wpływu magnezu na skurczowe ciśnienie krwi (najwyższa liczba w odczytach ciśnienia krwi).
Uszkodzenia mózgu u niemowląt spowodowane brakiem tlenu. Badania sugerują, że podanie magnezu dożylnie (przez IV) może poprawić wyniki u niemowląt z uszkodzeniem mózgu spowodowanym brakiem tlenu w krótkim okresie, ale nie w długim okresie.
Kamienie nerkowe. Przyjmowanie magnezu doustnie może zapobiec nawrotowi kamieni nerkowych. Ale inne leki, takie jak chlortalidon (Hygroton) mogą być bardziej skuteczne.
Bóle krzyża. Wczesne badania sugerują, że otrzymywanie magnezu dożylnie (przez IV) co 4 godziny przez 2 tygodnie, przyjmując magnez doustnie przez 4 tygodnie zmniejsza ból u osób z przewlekłym bólem krzyża.
Mania. Wczesne badania sugerują, że przyjmowanie magnezu doustnie z lekiem werapamilem łagodzi objawy maniakalne lepiej niż sam werapamil. Inne wczesne badania sugerują, że podawanie magnezu dożylnie (przez IV) zmniejsza dawkę innych leków potrzebnych do leczenia ciężkich objawów maniakalnych.
Migrenowe bóle głowy. Przyjmowanie dużych dawek magnezu doustnie wydaje się zmniejszać częstość występowania migreny oraz ich nasilenie. Ale inne badania sugerują, że magnez nie ma żadnego wpływu na migreny. Ograniczone badania sugerują, że użycie magnezu dożylnie (przez IV) może zmniejszyć migrenę. Inne badania sugerują, że użycie magnezu przez IV nie zapewnia żadnej ulgi.
Stwardnienie rozsiane (MS). Przyjmowanie magnezu może zmniejszyć sztywność lub sztywność mięśni u osób ze stwardnieniem rozsianym.
Powrót do zdrowia po operacji. Niektóre badania sugerują, że przyjmowanie pastylki magnezowej doustnie na 30 minut przed operacją zmniejsza ból gardła z rurki oddechowej.
Skurcze nóg związane z ciążą. Badania dotyczące stosowania magnezu w leczeniu skurczów nóg spowodowanych ciążą były niespójne. Niektóre badania pokazują, że przyjmowanie magnezu doustnie może zmniejszyć skurcze nóg podczas ciąży. Jednak kolejne badanie nie przynosi żadnych korzyści.
Przedwczesny poród. Podawanie magnezu dożylnie (przez IV) może zapobiec skurczom w przypadku przedwczesnego porodu. Niektóre badania sugerują, że magnez jest bardziej skuteczny w opóźnianiu porodu o 48 godzin w porównaniu z niektórymi konwencjonalnymi lekami. Jednak nie wszyscy eksperci uważają, że jest to korzystne, a niektóre badania sugerują, że może to spowodować więcej niepożądanych efektów.
Zaburzenie, które powoduje silną potrzebę poruszania nogami (zespół niespokojnych nóg; RLS). Przyjmowanie magnezu doustnie może zmniejszyć natężenie ruchu i zwiększyć ilość snu u pacjentów z zespołem niespokojnych nóg. Jednak rola magnezu, jeśli w ogóle, w zespole niespokojnych nóg jest niepewna. Niektóre osoby z tym stanem mają wysoki poziom magnezu we krwi, podczas gdy inne mają niski poziom magnezu.
Zawał. Istnieją niespójne dowody na wpływ suplementów magnezu lub spożycia magnezu w diecie na udar. Niektóre dowody sugerują, że zwiększenie spożycia magnezu w diecie może zmniejszyć ryzyko udaru u mężczyzn. Ale nie ma dowodów, że przyjmowanie suplementów magnezowych będzie miało taki sam efekt. Niektóre wcześniejsze badania sugerują, że podawanie magnezu dożylnie (przez IV) może przynieść korzyści osobom, które przeszły udar. Jednak inne badania sugerują, że nie zmniejsza to ryzyka śmierci lub niepełnosprawności u większości ludzi.
Krwawienie w mózgu (krwotok podpajęczynówkowy). Istnieją mieszane dowody na temat wpływu magnezu na zarządzanie krwawieniem w mózgu. Niektóre badania sugerują, że podawanie magnezu dożylnie (przez IV) zmniejsza ryzyko śmierci i stanu wegetatywnego. Jednak inne badania nie potwierdzają tych odkryć.
Nagła śmierć sercowa. Niektóre wstępne badania sugerują, że wyższy poziom magnezu wiąże się z mniejszą szansą na wystąpienie nagłej śmierci sercowej. Jednak nie wiadomo, czy przyjmowanie suplementu magnezu zmniejsza ryzyko nagłej śmierci sercowej. Podawanie magnezu dożylnie nie przynosi korzyści.
Zatrucie od trójcyklicznych leków przeciwdepresyjnych. Wczesne badania pokazują, że dodanie magnezu do infuzji dożylnej nie pomaga osobom z zatruciem tricyklicznymi lekami przeciwdepresyjnymi.
Utrata masy ciała. Wczesne badania pokazują, że przyjmowanie produktu zawierającego wapń, magnez i laktulozę przez 1 rok może nieznacznie zmniejszyć ilość tkanki tłuszczowej. Ale nie zmniejsza wagi ciała, procent tkanki tłuszczowej ani wielkości talii.
Katar sienny.
Borelioza.
Infekcje skóry.
Niemożność utrzymania moczu.

Potrzeba więcej dowodów, aby ocenić magnez do tych zastosowań

Możliwe efekty uboczne 

Magnez jest PRAWDZIWIE BEZPIECZNY dla większości osób przyjmowanych doustnie lub gdy produkt do wstrzykiwania na receptę jest stosowany właściwie. U niektórych osób magnez może powodować niestrawność, nudności, wymioty, biegunkę i inne działania niepożądane.

Dawki poniżej 350 mg na dobę są bezpieczne dla większości osób dorosłych. W bardzo dużych ilościach magnez MOŻE BYĆ NIEBEZPIECZNY. Duże dawki mogą powodować nadmierne gromadzenie się magnezu w organizmie, powodując poważne skutki uboczne, w tym nieregularne bicie serca, niskie ciśnienie krwi, dezorientację, spowolnione oddychanie, śpiączkę i śmierć.

Specjalne środki ostrożności i ostrzeżenia:

Ciąża i karmienie piersią: Magnez jest bezpieczny dla kobiet w ciąży lub karmiących piersią, gdy przyjmuje się go w dawkach mniejszych niż 350 mg na dobę. Magnez jest prawdopodobnie bezpieczny po wstrzyknięciu jako zastrzyk lub dożylnie (przez IV) przed porodem. Magnez jest możliwie niebezpieczny, gdy jest przyjmowany doustnie lub przez IV w dużych dawkach.

Dzieci: Magnez jest bezpieczny dla większości osób przyjmowanych doustnie lub gdy produkt do wstrzykiwania na receptę jest stosowany właściwie. Magnez jest bezpieczny, gdy przyjmuje się go w dawkach mniejszych niż 65 mg dla dzieci w wieku 1-3 lat, 110 mg dla dzieci w wieku 4-8 lat i 350 mg dla dzieci w wieku powyżej 8 lat. Magnez jest niebezpieczny, gdy przyjmuje się go w wyższych dawkach.

Alkoholizm: Nadużywanie alkoholu zwiększa ryzyko niedoboru magnezu.

Zaburzenia krzepnięcia: Magnez wydaje się spowalniać krzepnięcie krwi. Teoretycznie przyjmowanie magnezu może zwiększać ryzyko krwawienia lub siniaków u osób z zaburzeniami krzepnięcia.

Cukrzyca: cukrzyca zwiększa ryzyko niedoboru magnezu. Słabo kontrolowana cukrzyca zmniejsza wchłanianie magnezu przez organizm.

Osoby w podeszłym wieku: Osoby w podeszłym wieku są narażone na niedobór magnezu ze względu na zmniejszoną absorpcję magnezu przez organizm i często na obecność chorób, które również wpływają na wchłanianie magnezu.

Blokada serca: Wysokim dawkom magnezu (zazwyczaj dostarczane przez IV) nie należy podawać osobom z blokiem serca.

Choroby, które wpływają na wchłanianie magnezu: Ile magnezu pochłania ciało może być zmniejszone przez wiele stanów, w tym infekcje żołądka, choroby immunologiczne, choroby zapalne jelit i inne.

Problemy z nerkami, takie jak niewydolność nerek: Nerki, które nie działają dobrze, mają problemy z usuwaniem magnezu z organizmu. Dodatek magnezu może spowodować nagromadzenie magnezu do niebezpiecznego poziomu. Nie zażywaj magnezu, jeśli masz problemy z nerkami.

Zespół niespokojnych nóg: Ludzie z zespołem niespokojnych nóg mogą mieć wysoki poziom magnezu. Ale nie jest jasne, czy przyczyną tego stanu jest magnez, ponieważ ludzie z zespołem niespokojnych nóg również mieli niedobór magnezu.

Interakcje

Antybiotyki (antybiotyki aminoglikozydowe) oddziałują z magnezem

Niektóre antybiotyki mogą wpływać na mięśnie. Te antybiotyki nazywane są aminoglikozydami. Magnez może również wpływać na mięśnie. Przyjmowanie tych antybiotyków i wykonywanie zastrzyków magnezu może powodować problemy z mięśniami. Niektóre antybiotyki aminoglikozydowe obejmują amikacynę (Amikin), gentamycynę (Garamycin), kanamycynę (Kantrex), streptomycynę, tobramycynę (Nebcin) i inne.

Antybiotyki (antybiotyki chinolonowe) oddziałują z magnezem.

Magnez może zmniejszyć ilość wchłanianego antybiotyku. Przyjmowanie magnezu wraz z niektórymi antybiotykami może zmniejszyć skuteczność niektórych antybiotyków. Aby uniknąć tej interakcji, przyjmuj te antybiotyki co najmniej 2 godziny przed lub 4 do 6 godzin po suplementach magnezu. Niektóre z tych antybiotyków, które mogą oddziaływać z magnezem, obejmują ciprofloksacynę (Cipro), enoksacynę (Penetrex), norfloksacynę (chibroksynę). Noroxin), sparfloxacin (Zagam), trovafloxacin (Trovan) i grepafloxacin (Raxar).

Antybiotyki (antybiotyki tetracyklinowe) wchodzą w interakcję z magnezem

Magnez może przyczepiać się do tetracyklin w żołądku. Zmniejsza to ilość tetracyklin, które organizm może wchłonąć. Przyjmowanie magnezu razem z tetracyklinami może zmniejszać skuteczność tetracyklin. Aby uniknąć tej interakcji, przyjmuj wapń 2 godziny przed lub 4 godziny po przyjęciu tetracyklin. Niektóre tetracykliny obejmują demeklocyklinę (declomycynę), minocyklinę (Minocin) i tetracyklinę (achromycynę).

Bisfosfoniany wchodzą w interakcję z magnezem

Magnez może zmniejszyć ilość bisfosfatu, który wchłania organizm. Przyjmowanie magnezu razem z bisfosforanami może zmniejszać skuteczność bisfosforanu. Aby uniknąć tej interakcji, przyjmuj bisfosfonian co najmniej dwie godziny przed magnezem lub później w dzień. Niektóre bisfosfoniany obejmują alendronian (Fosamax), etidronian (Didronel), rizedronian (Actonel), tiludronian (Skelid) i inne.

Leki na nadciśnienie (blokery kanału wapniowego) wchodzą w interakcję z magnezem

Magnez może obniżyć ciśnienie krwi. Przyjmowanie magnezu z lekami na nadciśnienie może spowodować obniżenie ciśnienia krwi. Niektóre leki przeciwnadciśnieniowe obejmują nifedypinę (Adalat, Procardia), werapamil (Calan, Isoptin, Verelan), diltiazem (Cardizem), izradipina (DynaCirc), felodypina (Plendil), amlodypina (Norvasc) i inne.

Leki zwiotczające mięśnie wchodzą w interakcję z magnezem

Magnez wydaje się pomagać rozluźnić mięśnie. Przyjmowanie magnezu wraz ze środkami zwiotczającymi mięśnie może zwiększać ryzyko działań niepożądanych leków zwiotczających mięśnie. Niektóre leki zwiotczające mięśnie obejmują karisoprodol (Soma), pipekuronium (Arduan), lubphenadrine (Banflex, Disipal), cyklobenzaprynę, gallaminę (Flaxedil), atrakurium (Tracrium), pankuron (Pavulon), sukcynylocholinę (Anectine) i inne.

Leki moczopędnę (diuretyki oszczędzające potas) wchodzą w interakcje z MAGNEZEM

Niektóre leki moczopędne mogą zwiększać poziom magnezu w organizmie. Przyjmowanie leków moczopędnych wraz z magnezem może powodować nadmierne wydzielanie magnezu. Niektóre leki moczopędne, które zwiększają zawartość magnezu w organizmie, obejmują amiloryd (Midamor), spironolakton (Aldactone) i triamteren (Dyrenium ).

Literatura:

L’Hommedieu CS, Nicholas D, Armes DA, et al. Potentiation of magnesium sulfate–induced neuromuscular weakness by gentamicin, tobramycin, and amikacin. J Pediatr 1983;102:629-31.

Larsson SC, Wolk A. Magnesium intake and risk of type-2 diabetes: a meta-analysis. J Intern Med 2007:262:208-14. 

Magnesium in Coronaries (MAGIC) Trial Investigators. Early administration of intravenous magnesium to high-risk patients with acute myocardial infarction in the Magnesium in Coronaries (MAGIC) Trial: a randomised controlled trial. Lancet 2002;360:1189-96.

Magnesium, WebMD 2019

Maizels M, Blumenfeld A, Burchette R. A combination of riboflavin, magnesium, and feverfew for migraine prophylaxis: a randomized trial. Headache 2004;44:885-90.

Martin M, Diaz-Rubio E, Casado A, et al. Intravenous and oral magnesium supplementation in the prophylaxis of cisplatin-induced hypomagnesemia. Results of a controlled trial. Am J Clin Oncol 1992;15:348-51. 

Mauskop A, Altura BT, Cracco RQ, et al. Deficiency in serum ionized magnesium but not total magnesium in patients with migraines. Possible role of ICa2+/IMg2+ ratio. Headache 1993;33:135-8.

Paolisso G, Sgambato S, Gambardella A, et al. Daily magnesium supplements improve glucose handling in elderly subjects. Am J Clin Nutr 1992;55:1161-7. 

Ravn HB, Kristensen SD, Vissinger H, et al. Magnesium inhibits human platelets. Blood Coagul Fibrinolysis. 1996;7(2):241-4. View abstract.

Roguin Maor N, Alperin M, Shturman E, Khairaldeen H, Friedman M, Karkabi K, Milman U. Effect of magnesium oxide supplementation on nocturnal leg cramps: a randomized clinical trial. JAMA Intern Med. 2017 May 1;177(5):617-23. View abstract.

Sebo P, Cerutti B, Haller DM. Effect of magnesium therapy on nocturnal leg cramps: a systematic review of randomized controlled trials with meta-analysis using simulations. Fam Pract 2014;31(1):7-19. View abstract.