Piołun jest ziołem z którego wytwarza się napar i olej, który jest wykorzystywany w medycynie. Okres kwitnienia zaczyna w okolicach końca kwietnia i dopiero wtedy można go zebrać. Zebrany piołun się suszy z którego wytwarza się napar.
Piołun jest używany do różnych problemów trawiennych, takich jak utrata apetytu, rozstrój żołądka, choroba pęcherzyka żółciowego i skurcze jelit. Piołun jest również stosowany w leczeniu gorączki, chorób wątroby, depresji, bólu mięśni, utraty pamięci i infekcji pasożytniczej. Jest również wykorzystywany w chorobie Leśniowskiego-Crohna i zaburzeniach nerek nazywanych nefropatią IgA.
Olej piołunu jest również stosowany w zaburzeniach trawienia, w celu zwiększenia pożądania seksualnego i pobudzenia wyobraźni.
Niektórzy ludzie stosują piołun bezpośrednio na skórę, aby przyśpieszyć gojenie się ran, na ukąszenia owadów lub w przypadku chorobie zwyrodnieniowej stawów. Olej piołunu jest stosowany jako środek przeciwzakrzepowy w celu zmniejszenia bólu.
W produkcji olej piołunu jest stosowany jako składnik zapachowy w mydłach, kosmetykach i perfumach. Jest również stosowany jako środek owadobójczy.
Piołun jest używany w niektórych napojach alkoholowych. Wermut to na przykład napój winny o smaku wyciągów z piołunu. Absynt jest innym znanym napojem alkoholowym wytwarzanym z piołunu. Jest to szmaragdowo-zielony napój alkoholowy, który jest przygotowywany z oleju piołunowego, często wraz z innymi suszonymi ziołami, takimi jak anyż i koper włoski. Absynt został spopularyzowany przez znanych artystów i pisarzy, takich jak Toulouse-Lautrec, Degas, Manet, van Gogh, Picasso, Hemingway i Oscar Wilde. Obecnie jest ona zakazana w wielu krajach, w tym w USA, ale nadal jest dozwolona w krajach Unii Europejskiej, o ile zawartość tujonu jest mniejsza niż 35 mg / kg. Tujon to potencjalnie trujący związek chemiczny występujący w piołunu. Destylowanie piołunu w alkoholu zwiększa stężenie tujonu.
Spis Treści
Jak działa piołun?
Olejek piołunu zawiera chemiczny tujon, który pobudza centralny układ nerwowy. Jednak może również powodować drgawki i inne działania niepożądane. Inne substancje chemiczne w piołunu mogą zmniejszać stan zapalny (obrzęk).
Zastosowania i skuteczność
W nielicznych przypadkach skuteczny
Choroba Crohna. Wczesne badania pokazują, że przyjmowanie piołunu codziennie przez 6-10 tygodni poprawia u niektórych pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna objawy, jakość życia i nastrój. Wydaje się również zmniejszać ilość sterydów potrzebnych ludziom z tym stanem.
Nefropatią IgA. Wczesne badania pokazują, że zażywanie piołunu codziennie przez 6 miesięcy może obniżyć ciśnienie krwi i poziom białka w moczu u osób z nefropatią IgA.
Zapalenie kości i stawów. Wczesne badania sugerują, że stosowanie maści lub mazi zawierających piołun do kolana może zmniejszyć ból u osób z chorobą zwyrodnieniową stawów. Ale nie poprawia sztywności ani funkcji. Piołun również nie wydaje się być tak skuteczny jak użycie żelu na receptę zawierającego lek zwany piroksykamem.
Zaburzenia pęcherzyka żółciowego.
Zwiększenie pocenia się.
Niestrawność.
Ukąszenia owadów.
Utrata apetytu.
Niski popęd seksualny.
Spazmy.
Worm infestations.
Rany.
Potrzeba więcej dowodów, aby ocenić skuteczność piołunu w tych zastosowaniach.
Skutki uboczne i bezpieczeństwo
Piołun jest bezpieczny, gdy przyjmuje się go doustnie w ilościach powszechnie występujących w żywności i napojach, w tym w gorzkich i wermutach, o ile produkty te nie zawierają tujonu. Jest bezpieczny po nałożeniu na skórę jako maść. Piołun, który zawiera tujon może być niebezpieczny, gdy jest przyjmowany doustnie lub stosowany na skórę. Podczas przyjmowania doustnie, tujon może powodować napady padaczkowe, rozpad mięśni (rabdomioliza), niewydolność nerek, niepokój, trudności w zasypianiu, koszmary senne, wymioty, skurcze żołądka, zawroty głowy, drżenia, zmiany częstości akcji serca, zatrzymanie moczu, pragnienie, drętwienie rąk i nóg paraliż i śmierć. W przypadku stosowania na skórze, piołun może podobno powodować silne zaczerwienienie skóry i pieczenie.
Specjalne środki ostrożności i ostrzeżenia:
Ciąża i karmienie piersią: Piołun jest niebezpieczny, gdy przyjmuje się go doustnie w czasie ciąży w ilościach większych niż powszechnie występujące w żywności. Obawa dotyczy możliwej zawartości tujonu. Tujon może wpływać na macicę i zagrażać ciąży. Najlepiej również unikać piołunu w ciąży i podczas karmienia piersią.
Jeśli karmisz piersią, nie używaj piołunu, dopóki nie dowiesz się więcej o bezpieczeństwie u swojego lekarza.
Alergia na pyłki i rośliny pokrewne: Piołun może wywoływać reakcję alergiczną u osób wrażliwych na rodzinę Asteraceae / Compositae. Członkami tej rodziny są ambrozja, chryzantemy, nagietki, stokrotki i wiele innych. Jeśli masz alergie, koniecznie skonsultuj się z lekarzem przed podjęciem piołunu.
Rzadkie dziedziczne schorzenie zwane porfirią: Tujon obecny w oleju piołunowym może zwiększać produkcję związków chemicznych zwanych porfirynami. Może to pogorszyć porfirię.
Zaburzenia nerek: Przyjmowanie oleju z piołunu może powodować niewydolność nerek. Jeśli masz problemy z nerkami, porozmawiaj ze swoim lekarzem przed podjęciem piołunu.
Zaburzenia padaczki, w tym epilepsja: Piołun zawiera tujon, który może powodować drgawki. Istnieje obawa, że piołun może zwiększać prawdopodobieństwo ataków u ludzi podatnych na te napady.
Interakcje i przeciwwskazania
Umiarkowana interakcja – Bądź ostrożny przy tym połączeniu
Leki stosowane w celu zapobiegania napadom drgawkowym (leki przeciwdrgawkowe) wchodzą w interakcje z piołunem
Leki stosowane w celu zapobiegania napadom mają wpływ na chemikalia w mózgu. Piołun może również wpływać na chemikalia w mózgu. Poprzez wpływ na chemikalia w mózgu, piołun może zmniejszyć skuteczność leków stosowanych w celu zapobiegania napadom.
Niektóre leki stosowane w celu zapobiegania napadom obejmują fenobarbital, prymidon (Mysoline), kwas walproinowy (Depakene), gabapentynę (Neurontin ), karbamazepina (Tegretol), fenytoina (Dilantin) i inne.
Literatura:
Omer, B., Krebs, S., Omer, H., and Noor, T. O. Steroid-sparing effect of wormwood (Artemisia absinthium) in Crohn’s disease: a double-blind placebo-controlled study. Phytomedicine. 2007
Krebs S, Omer B, Omer TN, Fliser D. Wormwood (Artemisia absinthium) for poorly responsive early-stage IgA nephropathy: a pilot uncontrolled trial. Am J Kidney Dis. 2010
Krebs S, Omer TN, Omer B. Wormwood (Artemisia absinthium) suppresses tumour necrosis factor alpha and accelerates healing in patients with Crohn’s disease – A controlled clinical trial. Phytomedicine. 2010
Mueller MS, Runyambo N, Wagner I, et al. Randomized controlled trial of a traditional preparation of Artemisia annua L. (Annual Wormwood) in the treatment of malaria. Trans R Soc Trop Med Hyg 2004
Muto T, Watanabe T, Okamura M, et al. Thirteen-week repeated dose toxicity study of wormwood (Artemisia absinthium) extract in rats. J Toxicol Sci 2003
Wormwood, WebMD 2019
Weisbord SD, Soule JB, Kimmel PL. Poison on line-acute renal failure caused by oil of wormwood purchased through the internet. N Engl J Med 1997
