Pszenica stanowi podstawę aktualnej diety człowieka. Z pszenicy produkowany jest chleb, bułki, płatki śniadaniowe, makaron, ciastka. Trudno jest wyeliminować całkowicie pszenicę z naszego jadłospisu, ponieważ stanie się on bardzo ubogi. Alergia na białko zawarte w pszenicy zmusza do poważnych ograniczeń w diecie, a osoby na nią uczulone powinny nie jeść jej wcale, lub przynajmniej ograniczyć spożycie w znacznym stopniu.
Natychmiastowe objawy alergii na pszenicę mogą wystąpić u osób uczulonych już w trakcie jedzenia, lub wiele godzin po spożyciu (w trakcie wysiłku fizycznego), co prowadzić może do reakcji anafilaktycznej. Reakcja anafilaktyczna przebiega identycznie, jak u osób uczulonych na krowie mleko, czy orzeszki ziemne. Najczęściej pojawiają się trudności z oddychaniem, pokrzywka, kichanie, sapka. Może również wystąpić nagły spadek ciśnienia krwi, a w skrajnych przypadkach nawet zgon.
Opóźnione objawy alergii na pszenicę występują kilka godzin, lub nawet dni po jej spożyciu i nie są tak niebezpieczne, jak reakcja natychmiastowa. Nie występuje nagły spadek ciśnienia krwi, czy trudności w oddychaniu, natomiast pojawia się uciążliwy ból i dyskomfort – podobny do objawów wywołanych infekcjami wirusowymi. Zmęczenie, ból brzucha i głowy powodują, że wiele osób przekonanych jest iż ma grypę. Różnica jest jednak taka, że objawy te nie ustępują po kilku dniach (jak w przypadku grypy). Jedynym sposobem uniknięcia przykrych dolegliwości jest wykrycie i usunięcie z diety przyczyny dolegliwości.
Alergia na gluten
Skład ziaren pszenicy jest bardzo złożony, a jednym z jej składników jest gluten. Jest to nazwa białek występujących w pszenicy mających zdolność „sklejania” żywności. Zdolność ta powoduje, że wypieki mają odpowiednią konsystencję, pulchność i elastyczność. Bez glutenu chleb rozpadałby się na kawałki i kruszył.
Alergia na gluten nie powoduje reakcji alergicznych podobnych do alergii na pszenicę, natomiast powoduje chorobę zwaną celiakią (nietolerancja, lub nadwrażliwość na gluten). W przypadku niemowląt pojawia się ona wraz z chwilą wprowadzenia glutenu do diety, a nie rozpoznana prowadzić może nawet do śmierci dziecka. Choroba ta uszkadza tkanki organizmu powodując wyniszczenie błony wewnętrznej wyścielającej jelita. Poprzez osłabioną i uszkodzoną błonę jelitową organizm ma trudności z wchłanianiem wody i składników pokarmowych, co w konsekwencji prowadzi do niedożywienia. Większość spożywanej żywności nie jest wchłaniana w jelitach i wydalana jest z organizmu wraz z kałem.
Ze względu na możliwość wielu zmian w organizmie i bardzo restrykcyjną dietę bezglutenową nigdy nie należy samemu rozpoznawać nietolerancji na gluten. Zawsze skonsultuj się z lekarzem.
